Στην Ελλάδα το νομικό καθεστώς προστασίας των εφευρέσεων και απόκτησης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και λοιπών τίτλων προστασίας αυτών από δικαιώματα βιομηχανικής ιδιοκτησίας, ορίζεται κυρίως από
– Νόµος 1733/1987 «σχετικά µε την µεταφορά τεχνολογίας, τις εφευρέσεις και την τεχνολογική καινοτοµία» και τον Νόμο 4512/17.01.2018 “Ρυθμίσεις για την εφαρμογή των Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής και άλλες διατάξεις”, Άρθρο 123 & Άρθρο 124, “Ρύθμιση θεμάτων Οργανισμού Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας”, Άρθρο 353 “Τροποποιήσεις διατάξεων Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος – Φορολογικά κίνητρα”
– Νόμος 4605/2019 (ΦΕΚ Α’ 52/1.4.2019) «Εναρμόνιση της Ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία (ΕΕ) 2016/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2016 σχετικά με την προστασία της τεχνογνωσίας και των επιχειρηματικών πληροφοριών που δεν έχουν αποκαλυφθεί (εμπορικό απόρρητο) από την παράνομη απόκτηση, χρήση και αποκάλυψή τους (EEL 157 της 15.6.2016) – Μέτρα για την επιτάχυνση του έργου του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης και άλλες διατάξεις»
– Π.δ. 31/2019 (ΦΕΚ Α’ 56/5.4.2019), «Ίδρυση Ελληνικής Ακαδημίας Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας»
– ΚΥΑ 52738/ΔΕΚΝΤ55, ΦΕΚ Β’ 1843/22.5.2019, «Καθορισμός όρων και διαδικασιών για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 71Α «Κίνητρα Ευρεσιτεχνίας» του Ν. 4172/2013 (Α’ 167), όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 353 του Ν. 4512/2018 (Α’ 5)»
– ΥΑ 69483/ΔΕΚΝΤ61/4.7.19/ΦΕΚ Β’ 2810 «Ηλεκτρονική κατάθεση στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ) αιτήσεων για χορήγηση κάθε είδους τίτλων και πιστοποιητικών Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας – Σχετικοί όροι, προϋποθέσεις, διαδικασίες και τεχνικές προδιαγραφές»
Στις διατάξεις του Ν. 1733/1987 ορίζεται σαφώς τί θεωρείται εφεύρεση και τι όχι και πότε μπορεί να χορηγηθεί δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Σύμφωνα µε το Νόμο 1733/1987, διακρίνονται τρεις κατηγορίες εφευρέσεων:
Υπηρεσιακή εφεύρεση. Είναι το προϊόν συµβατικής σχέσης εργαζομένου µε τον εργοδότη για την ανάπτυξη εφευρετικής δράσης. Σε αυτή την περίπτωση η ιδιοκτησία του δικαιώματος σε ποσοστό 100% ανήκει στον εργοδότη. Για να χαρακτηρισθεί η εφεύρεση ως υπηρεσιακή, θα πρέπει αυτό να προκύπτει από την σύμβαση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου. Είναι αδιάφορο αν η σύμβαση αφορά εξαρτημένη εργασία ή σύμβαση παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών.
Εξαρτημένη εφεύρεση. Είναι η εφεύρεση που πραγματοποιείται από εργαζόμενο µε τη χρήση υλικών, µέσων ή πληροφοριών της επιχείρησης στην οποία εργάζεται». Σε αυτή την περίπτωση ποσοστό 40% ανήκει στον εργοδότη και 60% στον εργαζόμενο ή στην ομάδα εργαζομένων που την πραγματοποίησέ. Ο εφευρέτης πρέπει να γνωστοποιήσει στον εργοδότη την εφεύρεση και να παρέχει τα αναγκαία στοιχεία για την από κοινού υποβολή αίτηση χορήγησης διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Αν ο εργοδότης δεν δηλώσει µέσα σε τέσσερις µήνες ότι ενδιαφέρεται να συνυποβάλει αίτηση, τότε ο εργαζόμενος μπορεί να υποβάλει αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας αποκλειστικά για τον εαυτό του και η εφεύρεση ανήκει εξ ολοκλήρου στον εργαζόμενο.
Ελεύθερη εφεύρεση. Πρόκειται για εφεύρεση η οποία δεν ανήκει στις προηγούμενες περιπτώσεις και ανήκει αποκλειστικά στον εφευρέτη που την ανέπτυξε.